طراحی مجتمع آموزش هوانوردی با تمرکز بر طراحی فرم در معماری ارگانیک

برنامه ریزی و طراحی سایت های اموزشی- تفریحی هوانوردی در کشورهای مختلف جهان به عنوان یکی از جدیدترین و جذاب ترین فضاهای چند کارکردی مطرح است که روز به روز مورد استقبال عموم مردم و توجه بیشتر سیاستگذاران و برنامه ریزان ورزشی- تفریحی قرار می گیرد. کشور ما نیز هر چند با فاصله قابل توجه نسبت به کشورهای پیشرو در این زمینه، از این قاعده مستثنی نیست. مطالعات نشان می دهد سایت های هوانوردی آموزشی - تفریحی در کشور ما علاوه بر جنبه های کمی موضوع، از نارسایی های کیفی نیز رنج می برد تا آنجا که سایت های ایجاد شده محدود، به ویژه از جنبه های معماری و طراحی فاقد مبانی نظری و فلسفه طراحی درخور و قابل دفاع هستند. در این پژوهش تلاش نمودیم با انجام مطالعات اسنادی و بررسی های میدانی و با استفاده از تکنیک هایی چون مصاحبه و مشاهده و تعریف سایت های الگو و سایه، ضمن شناخت نقاط ضعف و قوت کیفی سایت های هوانوردی در ایران و جهان به ارائه راهکارهایی جهت ارتقاء کیفی در طراحی معماری این گونه فضاها بپردازیم. یافته های پژوهش نشان می دهد با توجه ویژگی های ماهوی سایت های پروازی این امکان وجود دارد تا با در پیش گرفتن رویکردی ارگانیک در برنامه ریزی و طراحی دو بعدی و سه بعدی چنین فضاهایی ضمن ارتقاء جذابیت های بصری این فضاها به کاهش بحران هویت معماری در آنها و در نتیجه افزایش جذابیت عمومی و به دنبال آن بهکرد بهره وری این فضاها پرداخت. دستاورد چنین رویکردی ارائه راهبردها، اصول و خطوط راهنمایی است که می تواند مورد استفاده برنامه ریزان و طراحان در برنامه ریزی بهینه فرم و فضاهای چنین سایت هایی کمک کند.